Gepubliceerd in: Industrial Maintenance, nr 3, 2011.
In het vakblad Industrial Maintenance is een hoofdstuk opgenomen over “Kennismanagement in de praktijk”. Er werd mij gevraagd om te reageren op de praktijkverhalen van NedTrain en Shell. “Maar natuurlijk, met plezier”. Helaas is het totale artikel niet online vrijgegeven, maar hierbij een gedeelte van ‘mijn’ deel:
“Er bestaat geen standaard handleiding voor kennismanagement. En de middelen en instrumenten die ingezet kunnen worden, zijn ontelbaar. Daarom zijn dit soort praktijkverhalen ook zo waardevol. Leren van elkaar.
Evaluaties, meester-gezel relaties en leren van andere organisaties zijn voorbeelden van instrumenten die erg krachtig kunnen zijn. Als het gaat om ICT systemen, werken de nieuwe generatie ICT middelen (blogs, wiki’s, sociale netwerken) vaak prettiger dan de traditionele systemen: ze verbinden mensen, zijn gemakkelijk te gebruiken en eenvoudiger in te passen in het dagelijkse werk.
Wat je als organisatie ook doet, alles draait om het scheppen van een optimale omgeving om kennis te delen, met de juiste hulpmiddelen en aandacht voor zowel barrières die mensen kunnen hebben om te delen, als motivatie (waarom zou ik kennis delen? What’s in it for me?). Het hoeft allemaal niet zo ingewikkeld: vaak kun je met kleine stappen en eenvoudige en goedkope hulpmiddelen al veel bereiken.”
Het hoofstuk eindigt met de volgende alinea (waar ik uiteraard blij mee ben):
Daphne Depassé helpt organisaties met uiteenlopende vraagstukken op het gebied van kennis en informatie. Depassé schreef samen met Erwin la Roi een boek met vijftien praktijkverhalen over kennismanagement. De auteurs schetsen hoe verschillende bedrijven (waaronder Shell en Strukton Civiel) omgaan met kennis. De publicatie laat diepgaande theoretische verhandelingen achterwege. Het is vooral een boek over cultuur, mensen, middelen, processen, instrumenten en ICT tools. Iedere manager of ondernemer die inspiratie zoekt op het gebied van kennismanagement doet er goed aan het boek te lezen.